AL MAESTRO

EL  MAESTRO                                                                                                                                                                                                     
El maestro es Ilusión                                                                                                                                                                                            Es esa mujer preñada                                                                                                                                                                                          Que irradia en cada pisada                                                                                                                                                                                El verde de la creación.                                                                                                                                                                            Entrega de corazón                                                                                                                                                                                               Arado sublime y granos                                                                                                                                                                                      Fecundando en los humanos                                                                                                                                                                          Luz de fe, sobre lo mundano                                                                                                                                                                                Consciente, que del futuro                                                                                                                                                                                    Él es el vientre y las manos.                                                                                                     

Si entre golpes del destino                                                                                                                                                                                La tragedia despiadada                                                                                                                                                                                    De un pueblo, no deja nada                                                                                                                                                                                  Un maestro abre el camino.                                                                                                                                                                          Entre el escombro asesino                                                                                                                                                                                Es la mano prodigiosa                                                                                                                                                                                       La mirada milagrosa                                                                                                                                                                                          Es la miel sobre el salitre                                                                                                                                                                                Que desde el noble pupitre                                                                                                                                                                           Planta vida en cada choza.                                                                                                          

Bajo todo movimiento                                                                                                                                                                                            Existe un maestro en pie                                                                                                                                                                                    Que se alimenta de fe                                                                                                                                                                                         Y arranca sueños al viento.                                                                                                                                                                           Ante el trágico momento                                                                                                                                                                                      Que trae sangrantes heridas                                                                                                                                                                              El maestro revive vida,                                                                                                                                                                                    Pues desde tiempos lejanos                                                                                                                                                                             Un maestro tiene mil manos                                                                                                                                                                              Que avivan cosas dormidas.                                                                                                         

Sin el maestro  no hay confianza                                                                                                                                                                        Él no  tiene marcha atrás                                                                                                                                                                                    Es ese labriego audaz                                                                                                                                                                                 
Que se siente en su labranza,                                                                                                                                                                          Ese que siembra esperanza                                                                                                                                                                                Sobre piedras, con porfía                                                                                                                                                                                  Sin el maestro, no sería                                                                                                                                                                                     El hombre la fértil fuente                           
De evolución permanente                                                                                                                                                                                  El mundo se estancaría.

Mery Suescún.

Submited by

Lunes, Mayo 20, 2019 - 22:10

Poesia :

Sin votos aún

PEDRO NEL JIMENEZ CASTAÑEDA

Imagen de PEDRO NEL JIMENEZ CASTAÑEDA
Desconectado
Título: Membro
Last seen: Hace 2 años 6 semanas
Integró: 03/24/2011
Posts:
Points: 5898

Comentarios

Imagen de J. Thamiel

coment

muy bonita, felicitaciones

Add comment

Inicie sesión para enviar comentarios

other contents of PEDRO NEL JIMENEZ CASTAÑEDA

Tema Títuloordenar por icono Respuestas Lecturas Último envío Idioma
Poesia/Intervención ASESOR DE CAMPAÑA SEGUNDA 0 1.549 11/07/2019 - 01:35 Español
Poesia/Canción ASÍ SOS VOS 0 768 07/08/2012 - 15:23 Español
Poesia/Meditación ASÍ EN FORMA EXTRAÑA 0 783 11/09/2012 - 02:48 Español
Poesia/Acróstico ASI ENTRELAZADOS 0 1.857 04/02/2011 - 02:14 Español
Poesia/Canción ASÍ ERA QUE LAS QUERÍA (CANCIÓN) 0 1.498 06/18/2012 - 14:44 Español
Poesia/Dedicada ASÍ ERES PARA MÍ 0 2.826 11/26/2019 - 02:01 Español
Poesia/Dedicada ASI ES 0 2.188 04/09/2011 - 04:16 Español
Poesia/Dedicada ASI ES MEDEELLIN 0 815 10/31/2012 - 18:19 Español
Poesia/Canción ASÍ TE MIRO YO 0 551 07/08/2012 - 15:20 Español
Poesia/Amor ASÍ TÚ ERES 0 2.601 11/16/2019 - 02:17 Español
Poesia/Canción AY NENA NENITA NENA 0 2.763 01/12/2014 - 00:39 Español
Poesia/Amor AYER Y HOY 50 AÑOS 0 878 10/26/2019 - 14:24 Español
Poesia/Dedicada BICENTENARIO DE QUE' 0 3.903 03/24/2011 - 21:58 Español
Poesia/Alegria BIENVENIDA 0 2.523 03/29/2015 - 00:38 Español
Poesia/Amor BODAS DE ORO 0 1.602 01/04/2019 - 13:57 Español
Poesia/Meditación BRINDAME UN MINUTO 0 735 04/16/2020 - 18:28 Español
Poesia/Dedicada BUENAS NOCHES, SEÑOR POETA 0 2.767 02/03/2017 - 23:31 Español
Poesia/Amistad BUSCO UN AMOR 0 872 12/12/2019 - 23:31 Español
Poesia/Alegria CADA VEZ QUE YO TE VEO 0 1.480 11/26/2019 - 02:10 Español
Poesia/Erótico CADA VEZ 0 2.573 12/30/2017 - 03:53 Español
Poesia/Pasión CARTA ABIERTA 0 1.531 03/30/2011 - 18:25 Español
Poesia/Meditación CARTA ABIERTA 0 849 11/30/2019 - 01:11 Español
Poesia/Meditación CARTA ABIERTA 2 0 1.125 04/03/2011 - 21:31 Español
Poesia/Amistad CARTA MENSAJE 0 798 06/12/2012 - 01:04 Español
Poesia/Meditación CÇOMO DECIRTE 0 1.082 03/31/2011 - 18:30 Español