Aposta
Cinza das angústias
nubladas;
e do riso fechado
no peito calado.
Prenúncio da
silenciosa tempestade
inesperada,
na tarde indesejada.
E não era assim,
o que se pensou
não ter fim.
Mas tudo esvai
na vida que cai.
Resta a tristeza
da via
que de novo se mostra.
Perdida está
outra aposta.
Submited by
Martes, Noviembre 15, 2011 - 19:38
Poesia :
- Inicie sesión para enviar comentarios
- 4502 reads
Add comment
Inicie sesión para enviar comentarios
other contents of fabiovillela
Tema | Título | Respuestas | Lecturas |
Último envío![]() |
Idioma | |
---|---|---|---|---|---|---|
Poesia/General | Bruxas | 2 | 4.419 | 07/14/2009 - 14:56 | Portuguese | |
Poesia/General | Por quem | 1 | 6.237 | 07/12/2009 - 21:19 | Portuguese | |
Poesia/Tristeza | Outono | 2 | 4.217 | 07/09/2009 - 19:26 | Portuguese | |
Poesia/Dedicada | Isabel | 1 | 6.073 | 07/08/2009 - 13:08 | Portuguese | |
Poesia/Aforismo | "Vivere Est" | 2 | 4.981 | 07/07/2009 - 18:57 | Portuguese | |
Poesia/General | Foto | 1 | 4.435 | 07/04/2009 - 22:41 | Portuguese |
Comentarios
Um poema triste, que se dilui
Um poema triste,
que se dilui pela vida.
Gostei de o sentir,
:-)