ANTORCHAS
En la terraza expuesta,
la ciudad ante mí
se entrega mansa y quieta.
Noche azabache y mil antorchas
se llevaron el fuego
que quemaba.
Silencio absurdo en el suburbio
que no escucho, atento ya
al canto de sirenas.
Todo se ha subordinado
a la presencia señera
del amor inmutable.
Publicado en "De alboradas y de ocasos" 2005
Submited by
Friday, May 20, 2011 - 13:28
Poesia :
- Login to post comments
- 2262 reads
other contents of Wences
Topic | Title | Replies | Views |
Last Post![]() |
Language | |
---|---|---|---|---|---|---|
Poesia/Dedicated | DE EMBOSCADAS Y FANTASMAS | 0 | 8.537 | 05/17/2011 - 22:01 | Spanish | |
Poesia/Sadness | AUNQUE YA LO SEPAN | 0 | 5.507 | 05/17/2011 - 21:55 | Spanish | |
Poesia/Dedicated | MIS TIEMPOS PERDIDOS | 0 | 5.657 | 05/17/2011 - 21:53 | Spanish | |
Poesia/Dedicated | SONRISA DE CHOCOLATE | 0 | 5.969 | 05/17/2011 - 21:52 | Spanish | |
Poesia/Dedicated | VISIONARIO | 0 | 6.766 | 05/17/2011 - 21:50 | Spanish | |
Poesia/Dedicated | UN CLARÍN | 0 | 7.787 | 05/17/2011 - 21:48 | Spanish | |
Poesia/Dedicated | LA ÚLTIMA NOCHE DE MI PADRE | 0 | 5.207 | 05/17/2011 - 21:47 | Spanish | |
Poesia/Meditation | NOCHE BUENA | 0 | 6.117 | 05/17/2011 - 21:44 | Spanish |
Add comment